Μιλώντας πριν από σχεδόν πέντε χρόνια στα Επίκαιρα, ο Αντίτια Τσακραμπόρτι, επικεφαλής οικονομικού ρεπορτάζ της εφημερίδας Guardian, είχε συμβουλεύσει την Ελλάδα να «ακολουθήσει το δρόμο των Βίκινγκς». Η απόφαση της ισλανδικής κυβέρνησης να μην διασώσει τις
τράπεζες με χρήματα των φορολογούμενων και μάλιστα να προχωρήσει σε έμμεση εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος με παράλληλη υποτίμηση του νομίσματος και προσωρινούς περιορισμούς στη ροή κεφαλαίων θεωρούνταν ακόμη ως μια κίνηση ιδιαίτερα υψηλού ρίσκου – παρά το γεγονός ότι είχε ήδη αποδώσει θετικούς καρπούς.

Η Ισλανδία βέβαια δικαιώθηκε, όπως και το σύνολο των χωρών που αμφισβήτησαν τις συνταγές λιτότητας του ΔΝΤ, αναγκάζοντας ακόμη και το διεθνή οικονομικό οργανισμό να αποδεχθεί δημοσίως ότι ο πιο «ατίθασος» μαθητής ήταν ο μόνος που θριάμβευσε, σε μια Ευρώπη που βυθίζεται ακόμη στην ύφεση, την ανεργία και την απόγνωση.

Οι «Βίκινγκς» όμως φαίνεται ότι δεν αρκούνται στην οικονομική ανταρσία και αποφάσισαν να λύσουν κάβους και να σαλπάρουν ακόμη πιο μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως δήλωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός Ζίγκμουντ Γκούνλαγκσον, ετοιμάζεται νομοσχέδιο το οποίο θα ακυρώνει την αίτηση ένταξης της Ισλανδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσο και αν επιχείρησαν τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης να υποβαθμίσουν την πληροφορία, η είδηση αποτέλεσε ράπισμα για τις Βρυξέλλες αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η λάμψη των ευρωπαϊκών θεσμών, που μαγνήτιζε τις μικρές χώρες της Ευρώπης όπως μια λάμπα τα έντομα, έχει αρχίσει να θαμπώνει επικίνδυνα.

Οι σχετικές διαδικασίες ένταξης είχαν παγώσει ήδη από τον Απρίλιο του 2013 όταν το συντηρητικό κόμμα της Ανεξαρτησίας και το Κεντρώο κόμμα της Προόδου σχημάτισαν κυβέρνηση συνασπισμού. Το νομοσχέδιο μάλιστα είχε κατατεθεί πριν από το καλοκαίρι για ψήφιση αλλά η διαδικασία δεν ολοκληρώθηκε καθώς η αντιπολίτευση ζητούσε να παραπεμφθεί σε δημοψήφισμα.

Παρά το γεγονός ότι οι πρωτεργάτες της ακύρωσης προέρχονται από τις συντηρητικές παρατάξεις της χώρας, ο ευρωσκεπτικισμός τους δεν έχει καμία σχέση με τα ακροδεξιά, ξενόφοβα και ρατσιστικά κόμματα της Ευρώπης, όπως το βρετανικό UKIP, τα οποία ζητούν διακοπή των σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσο και αν προσπάθησε μάλιστα ο ηγέτης του UKIP, Νάιτζελ Φάρατζ, να παρουσιάσει την στάση της ισλανδικής κυβέρνησης σαν σύμπλευση με τη δικές του θέσεις, η απόφαση των Βίκινγκς διέπεται από εντελώς διαφορετική λογική.

info-war.gr

Δημοσίευση σχολίου

 
Top