Ο Adam,
μόλις 27 χρονών, μαθαίνει
ότι πάσχει από μία σπάνια μορφή καρκίνου
που του δίνει 50/50 πιθανότητες επιβίωσης.
Όμως δεν το βάζει κάτω και με τη βοήθεια
του φίλου του Kyle, της
μητέρας του, αλλά και της νεαρής
ψυχοθεραπεύτριας Katherine,
αντιμετώπιζει την ασθένειά
του με χιούμορ και αισιοδοξία.
Εμπνευσμένος
από την απίστευτη αλλά αληθινή ιστορία
του σεναριογράφου Will
Reiser,
ο Jonathan
Levine (http://www.imdb.com/title/tt1082886/),
φέρνει
στις μεγάλες οθόνες μία δραματική και
συγκινητική υπόθεση, την οποία ωστόσο
προσεγγίζει στην αντιθετική της διάσταση.
Κι ενώ περιμένουμε ένα δράμα με λύπη,
κλάμα και οδυνηρά συναισθήματα, στο
“50/50” η κωμική πλευρά ελαφραίνει αισθητά
το όλο κλίμα. Μας καλεί να σκεφτούμε, να
προβληματιστούμε αλλά και να γελάσουμε,
προκαλώντας μας να δούμε το τραγικό
γεγονός της σοβαρής ασθένειας από μία
άλλη οπτική γωνία.
Ο
Joseph Gordon-Levitt, που
υποδύεται τον άτυχο Adam,
μας
συγκινεί με την ιστορία του και μας
εκπλήσσει με τον τρόπο που την
αντιμετωπίζει. Δε χάνει τη δύναμη και
την ελπίδα του, ακόμα και όταν αντιλαμβάνεται
ότι η κοπέλα του Rachel
(Bryce
Dallas Howard)
δεν
τον υπολογίζει και δεν τον αγαπά όσο
πίστευε. Έχοντας πάντα στο πλευρό του
τον καλύτερό του φίλο Kyle
(Seth Rogen),
κοιτάει
το αύριο όσο πιο αισιόδοξα μπορεί,
προσπαθώντας να σκέφτεται την κάθε
επόμενη του ημέρα ξεχωριστά. Δεν
απουσιάζουν, βέβαια, τα ξεσπάσματα και
οι στιγμές απόγνωσης και απαισιοδοξίας.
Η ψυχοθεραπεύτριά του Katherine
(Anna Kendrick)
στέκεται
δίπλα του αισθητά, προσπαθώντας να
κοντρολάρει αυτές τις στιγμές και
στηριζοντάς τον ανθρώπινα, αυθόρμητα
και με προσοχή. Η μητέρα του Diane
(Anjelica Huston)
ανησυχεί
και στεναχωριέται όμως φροντίζει να
δείχνει δυνατή για χάρη του Adam
και
προσπαθεί να τον κατευθύνει και να τον
βοηθήσει συνολικά.
Το
έμφυτο ταλέντο του Gordon-Levitt
(“500
Days of Summer”, “Inception”)
σε συνδυασμό
με την υποκριτική του αστείου Rogen
(“The
Green Hornet”, “Funny People”, “Knocked-up”) και
της ανερχόμενης Kendrick
(“Twilight”,
“Up in the Air”),
δίνουν ένα
αρκετά καλό αποτέλεσμα σφραγισμένο με
την εμπειρία και την κλάση των
Huston, Frewer και
Baker-Hall.
Συμπερασματικά,
η κωμικοτραγική ιστορία του “50/50”
αφήνει ηθελημένα ή όχι ένα σωρό
κοινωνικά μηνύματα. Προβληματίζει και
συγκινεί στον ίδιο βαθμό που διασκεδάζει.
Η αστεία διάσταση που δίνεται σε ένα
τόσο δυσάρεστο γεγονός, μας αφυπνίζει
για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε όλοι
μας καθημερινά, λιγότερο δύσκολες και
σοβαρές καταστάσεις και μας προτρέπει
να προσεγγίσουμε τη ζωή μας διαφορετικά.
Να μη χάνουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία
μας, να παλεύουμε για την κάθε μέρα μας
ξεχωριστά, αναζητώντας τις πραγματικές
ομορφιές της ζωής, ακόμα κι εκεί που οι
φόβοι και οι ανησυχίες είναι δεδομένοι,
όπως στην περίπτωση του Adam
που δίνει την προσωπική του μάχη με
τον καρκίνο.
“Να
την δω ή όχι”: Σαφέστατα...
Βαθμολογία: 08/10
Εύα
Κυρογλάνη
Δημοσίευση σχολίου