Ρεβεγιόν με παλιό κραγιόν, και γυναίκες σε σύγχυση με άντρες σε στοίχιση κι ένα ποτήρι λερωμένο στο χέρι κι η φαντασία ταξιδεύει σε λανθασμένα μέρη
Γιορτή ζορισμένη απ τα μαλλιά τραβηγμένη και μεις εν υπνώσει σ αμέτρητη βρώμικη πόση
Και φιέστα διορισμένη υποθηκευμένη εντόκως βλαμμένη στα νέα κεφάλια ανασαίνει
Κι οι νέοι δεν ξέρουν ανούσια χορεύουν κορμιά δεν αγγίζουν, χωλαίνουν
Κι από το πληκτρολόγια σταλθέντα ευχολόγια ζωή γερασμένη σε καταγώγια
Εκ της μελαγχολίας ορμώμενη σκέψη που ανδρεύει κι ελπίζει σε νου που θεριεύει....
Δημοσίευση σχολίου