Το περιοδικό Forbes αναιρεί το δημοσίευμά του πως ένα πραξικόπημα θα
έλυνε τα προβλήματα της Ελλάδας, προκαλώντας ανησυχία. Ουσιαστικά
ακολούθησε γερμανικές εφημερίδες οι οποίες εξέφραζαν φόβους για
δικτατορία, μεταξύ σοβαρού και αστείου
Ο Tim Worstall του περιοδικού αναφέρθηκε σε αυτό το “αστείο” που κυριαρχεί και ακούγεται συνεχώς στις διεθνείς και γερμανικές αγορές.
Ο κ. Worstall σημείωνε πως ουσιαστικά δεν μπορεί να υπάρξει δικτατορία στην Ελλάδα διότι η Ελλάδα θα έπρεπε να εγκαταλείψει αμέσως την Ευρωζώνη, δεχόταν όμως πως αυτή θα ήταν η καλύτερη δυνατή λύση.
Αναγκάστηκε όμως αργά το βράδυ της Δευτέρας να αναδιπλωθεί.
Γράφει μεταξύ άλλων:
“Ήθελα να καταστήσω σαφές πως δεν υποστηρίζω μία δικτατορία. Και γνωρίζω την ελληνική ιστορία”.
Πώς όμως εξηγεί το αρχικό του άρθρο; Μα φυσικά με το γνώριμο τρόπο, ότι έγινε λάθος στη μετάφραση.
“Κατανοώ πως υπάρχουν περισσότερες από μία προσεγγίσεις (αναγνώσεις) στο κείμενό μου, στα ελληνικά.
Θεωρώ πως κάποια πράγματα από την πρωτότυπη αγγλική έκδοση χάθηκαν, δεν μεταφράστηκαν ποτέ ως έπρεπε.
Δεν υποστήριξα ούτε θα υποστηρίξω ποτέ ένα στρατιωτικό πραξικόπημα σαν μια λύση σε ένα οικονομικό πρόβλημα”.
Και καταλήγει:
“Το νόημα του προηγούμενου μου άρθρου ήταν να δείξει ότι υπάρχει ένα μαύρο και πικρό αστείο το οποίο ακούγεται (αυτό περί δικτατορίας στην Ελλάδα), ώστε να καταδειχθεί πως η ΕΕ έχει ζυγίσει τόσο λάθος την κατάσταση, ώστε να μένει ως αστείο πάντα, ως μόνη λύση αυτή που έχει απομείνει.
Επαναλαμβάνω, κανείς που λέει αυτό το αστείο φυσικά ούτε εγώ δεν θεωρεί ότι είναι όντως το καλύτερο ή έστω το πλέον αποδεκτό”.
Ο Tim Worstall του περιοδικού αναφέρθηκε σε αυτό το “αστείο” που κυριαρχεί και ακούγεται συνεχώς στις διεθνείς και γερμανικές αγορές.
Ο κ. Worstall σημείωνε πως ουσιαστικά δεν μπορεί να υπάρξει δικτατορία στην Ελλάδα διότι η Ελλάδα θα έπρεπε να εγκαταλείψει αμέσως την Ευρωζώνη, δεχόταν όμως πως αυτή θα ήταν η καλύτερη δυνατή λύση.
Αναγκάστηκε όμως αργά το βράδυ της Δευτέρας να αναδιπλωθεί.
Γράφει μεταξύ άλλων:
“Ήθελα να καταστήσω σαφές πως δεν υποστηρίζω μία δικτατορία. Και γνωρίζω την ελληνική ιστορία”.
Πώς όμως εξηγεί το αρχικό του άρθρο; Μα φυσικά με το γνώριμο τρόπο, ότι έγινε λάθος στη μετάφραση.
“Κατανοώ πως υπάρχουν περισσότερες από μία προσεγγίσεις (αναγνώσεις) στο κείμενό μου, στα ελληνικά.
Θεωρώ πως κάποια πράγματα από την πρωτότυπη αγγλική έκδοση χάθηκαν, δεν μεταφράστηκαν ποτέ ως έπρεπε.
Δεν υποστήριξα ούτε θα υποστηρίξω ποτέ ένα στρατιωτικό πραξικόπημα σαν μια λύση σε ένα οικονομικό πρόβλημα”.
Και καταλήγει:
“Το νόημα του προηγούμενου μου άρθρου ήταν να δείξει ότι υπάρχει ένα μαύρο και πικρό αστείο το οποίο ακούγεται (αυτό περί δικτατορίας στην Ελλάδα), ώστε να καταδειχθεί πως η ΕΕ έχει ζυγίσει τόσο λάθος την κατάσταση, ώστε να μένει ως αστείο πάντα, ως μόνη λύση αυτή που έχει απομείνει.
Επαναλαμβάνω, κανείς που λέει αυτό το αστείο φυσικά ούτε εγώ δεν θεωρεί ότι είναι όντως το καλύτερο ή έστω το πλέον αποδεκτό”.
Δημοσίευση σχολίου